EIXO

Proxecto: Eixo

Ano: 2017

Financia: IRPF

Mediante a posta en marcha deste Proxecto tratamos durante o ano 2017 atender a familias co fin de mellorar a calidade de vida e benestar das mesmas; en concreto, dos menores en cuxo seo se produciron ou producen accións violentas.

Para iso, puxemos en marcha acciones tanto a nivel individual como grupal. Todas estas accións realizáronse de forma coordinada con outras entidades públicas e privadas (Punto de Encontro de Santiago, Traballadoras Sociais, CIMs e Educadoras Familiares do Concello de referencia da familia, Colexio de Psicoloxía e o seu Programa de Atención á muller vítima de violencia de xénero).

As accións levadas a cabo foron: Servizo de Asesoramento e Acompañamento Socio-sanitario, Servizo de Información e Acompañamento Familiar, Talleres de Prevención da Violencia (“Viaxando cara ao Bo Trato”) e Terapia de Xogo (orientado aos menores), Sensibilización e Acompañamento ao voluntariado implicado no Proxecto.

Púidose atender a 35 familias, e 25 delas (e os seus fillos/ as) iniciasen un proceso de cambio e mellora. A través da posta en marcha deste Proxecto, podemos dicir que se deron múltiples impactos ao longo do ano 2017 o máis significativo nas familias; que se viron acompañadas para tomar decisións difíciles, ao mesmo tempo que un lugar onde as súas dúbidas eran faladas e entendidas así como ver unha saída ás súas dificultades. Puideron experimentar o respecto cara ao seu proceso e os seus tempos, iso fixo minimizar a súa tensión.

A intervención reflectiuse nos seus fillos/ as, é dicir, uns nenos/ as e adolescentes moitas veces esquecidos e vítimas de malos tratos e/ou abusos. Para eles, creáronse espazos nos que se puideron sentir respectados, entendidos e onde experimentar o “bo trato”, o afecto, a seguridade e protección. Espazos onde puideron fortalecer tanto as súas capacidades persoais como as potencialidades sociais. Puidemos ver como os nenos, nenas e adolescentes puideron gozar cos técnicos e voluntariado dunha contorna altamente humanizante, afectivo e respectuosa onde se lles recoñeceu como persoas lexítimas, á vez que se lles apoiou no seu descubrimento da realidade inxusta da súa situación, devolvéndolles a confianza en si mesmos e nas relacións interpersoais.

Todo isto repercutiu na diminución da súa agresividade e enfado, sentir que “poden” chegar aos seus compañeiros/ as e/ou adultos con outro tipo de actitudes, que poden chegar a facer cousas que antes non se atrevían, etc. Puidemos ver o impacto que todos estes cambios producían na contorna máis próxima das familias atendidas (familia próxima, colexios, amizades…) o que produciu; por unha banda, novas peticións de atención (o “boca a boca”) de familiares e/ou amizades e, á vez, interese dos colexios de referencia dos menores atendidos demandando asesoramento psicoeducativo para traballar con estes menores de forma máis eficaz.

Todo iso produciu unha sinerxia de forza e cambios positivos para as familias e os seus fillos/ as. O impacto, en canto á sensibilización e incidencia fixo que outros institutos e colexios, da zona, se interesasen polas charlas sobre prevención da violencia e manexo da mesma. Todo iso tamén provocou un aumento das nosas redes de contacto.